Kliknij tutaj --> 🪀 ostatnie tango w paryżu scena łóżkowa
Ostatnie tango w Paryżu. Ultimo tango a Parigi. 1972. 6,9 24 647 ocen. 7,2 15 ocen krytyków. Strona główna filmu . Podstawowe informacje. Pełna obsada (43) Opisy (5)
Ostatnie tango w paryżu Amerykański wdowiec (Marlon Brando) i młoda Paryżanka (Maria Schneider) zostają kochankami, których namiętność przekracza wszelkie granice. IMDb 6,9 2 h 4 min 1973
Tłumaczenie hasła ""Ostatnie tango w Paryżu"" na angielski Last Tango in Paris jest tłumaczeniem ""Ostatnie tango w Paryżu"" na angielski. Przykładowe przetłumaczone zdanie: Zmarła gwiazda „Ostatniego tanga w Paryżu” (pol.). ↔ "The first tango in Paris".
Ostatnie tango w Paryżu is the translation of "Last Tango in Paris" into Polish. Sample translated sentence: He totally ruined Last Tango in Paris for me. ↔ Zupełnie zniszczył mi " Ostatnie tango w Paryżu ".
Ty tańczysz, no a ja tu swój Paryż mam. Ostanie tango nam ktoś w Paryżu gra, Ty tańczysz, no a ja tu swój Paryż mam, swój Paryż mam. Po nas gdzieś zostanie kilka miejsc, Może nasz dom pusty lub śmiech. W słońcu hen zaświeci okruch szkła. Wino ktoś pił z niego do dna. Na ścianie kilka bladych zdjęć, Pająk je schwycił w
Jean Francois Maurice La Rencontre Parole. W roku 1873 włoski reżyser Bernardo Bertolucci nakręcił film Ultimo tango a Parigi, w którym główne role zagrali Marlon Brando i Maria Schneider. Po premierze wybuchł skandal – cenzura szalała, próbując brutalnie kastrować film, poza tym wniesiono skargę do sądu w Bolonii, żądając konfiskaty dzieła i kary dla jego twórców, jednak sąd oddalił zarzuty, motywując to zaletami artystycznymi. Widzowie okupowali kina i przez dłuższy czas Ostatnie tango w Paryżu było największym przebojem kasowym na Zachodzie oraz głównym obiektem zainteresowania najpoważniejszych krytyków, którzy analizowali film pod względem formalnym, moralnym i obyczajowym, odnajdując w nim wiele wartości. Po tak spektakularnym sukcesie, w roku 1973, zamówiono powieść, która miała być oparta na przebojowym filmie i... znów zapachniało sensacją. Mało znany prozaik angielski Robert Alley napisał Last Tango in Paris tak umiejętnie, że powieść tę rychło uznano za pełnowartościowy utwór literacki, o czym zdecydowały subtelności stylistyczne, wnikliwość psychologiczna oraz nastroje, jakie nie pojawiły się w filmie, co – zdaniem wielu znawców – znacznie wzbogaciło pierwowzór Bertolucciego.
{"type":"film","id":8441,"links":[{"id":"filmWhereToWatchTv","href":"/film/Ostatnie+tango+w+Pary%C5%BCu-1972-8441/tv","text":"W TV"}]} powrót do forum filmu Ostatnie tango w Paryżu 2002-03-20 13:01:40 ocenił(a) ten film na: 3 widziałam go oj dawno i niezapomnę jednego narastające uczucia obrzydzenia, i nie dziwi mnie że Sneider po zrealizowaniu filmu musiała kożystać z porady psychiatry. użytkownik usunięty ocenił(a) ten film na: 3 yuno chyba czytała scenariusz i wiedziała o co w nim biega podejżewam że z porad psychiatry kożystała dlatego że jej sie to spodobało i że się nastraszyła wiesz takie ukryte pragnieniapozdrawiam Wpis został zablokowany z uwagi na jego niezgodność z regulaminem Wpis został zablokowany z uwagi na jego niezgodność z regulaminem Wpis został zablokowany z uwagi na jego niezgodność z regulaminem Wpis został zablokowany z uwagi na jego niezgodność z regulaminem Wpis został zablokowany z uwagi na jego niezgodność z regulaminem Wpis został zablokowany z uwagi na jego niezgodność z regulaminem hahaha --- pruderyjna s...o.....:) a w sredniowieczu bys była inkwizytorem :) pan_cogito14 najwidoczniej nie jest tak przyzwyczajona do ostrych scen pornograficznych, jak niektórzy :P :P Tuulikki O, powiedziałbym niezwykle ostrych i straszliwie pornograficznych :P A swoją drogą dziwię się, że jak w kinie, czy w literaturze, pojawi się, dajmy na to penis :) to zaraz ludzie się oburzają, zniesmaczają i takie tam. Przecież seks, to część naszej natury, a że w sztuce czymś takim można szokować (czy ewentualnie można było...) to jakieś uwarunkowanie kulturowe - bardzo śmieszne. Kuba_64 Sek w tym. Rodzice pozwola dzieciom ogladac Pluton Stone'a, gdzie ludziuff pada jak mrowkoff, a jak jest scena gdzie sie para caluje to wyganiaja dzieciaki z pokoju...... Kuba_64 w tym filmie raczej nie zniesmacza sama obecność seksu czy dajmy na to penis , ale sposób w jaki seks został ukazany lia_13 ocenił(a) ten film na: 10 Kuba_64 a w którym momencie w tym filmie pojawił się penis? Tak pytam, bo czytałam, jak to źle było Marii Schneider na planie, i dlatego z pewnym ociąganiem podeszłam do filmu. I co? I nic. wszystkie sceny kręcone tak, że nagości Brando to się tam nie uświadczy, a w scenach seksu ciała są tak ułożone, że facet musiałby mieć baaaardzo długiego penisa, aby choć dotknąć Schneider. Przecież w filmach nie jest tak, że jak jest scena seksu to aktorzy na prawdę uprawiają sex. Nie bądźmy naiwni. W scenie z masłem jest tak samo, nic tam nie widać i mało to realne by Brando na prawdę ja przeleciał na planie. To byłby gwałt, zważywszy, że na ekranie nic nie widać, zatem nie było potrzeby dla aż takiego poświecenia. użytkownik usunięty ocenił(a) ten film na: 10 lia_13 Jaki gwałt, przecież nikt nikogo nie zmusza do takiej pracy. Poza tym Ty naprawdę myślisz, że w filmach aktorzy się nie pukają? To przeczytaj sobie wspomnienia Christiana Slatera z Imienia róży, gdzie między nim a tą młodą doszło do normalnego stosunku, a jakby tego było mało, to dla niego i tej młodej to był pierwszy raz w ogóle... W większości filmów w scenach dochodzi do realnego seksu. Zwracam uwagę, że seks to nie tylko stosunek lia_13 ocenił(a) ten film na: 10 To zależy jakie filmy się ogląda ;) W "normalnych" filmach zapewniam Cię, że nikt się nie "puka". użytkownik usunięty ocenił(a) ten film na: 10 lia_13 Nie mam na myśli porno lia_13 oj zdziwiłabyś się, polecam poszukać trochę, nie jedna aktorska para bzyknęła się naprawdę w trakcie kręcenia sceny :) i nie mowie o filmach porno, ani erotykach lia_13 ocenił(a) ten film na: 10 tsgna chyba tylko, jeśli mieli na to ochotę ;) użytkownik usunięty ocenił(a) ten film na: 10 lia_13 Hmm mam podobnie. Również nasłuchałam się, jakie to strasznie kontrowersyjne dzieło. Pozytywnie się "zawiodłam", ponieważ żadna ze scen nie wydała mi się jakoś szczególnie odpychająca :P lia_13 Z tego, co czytałam, to naprawdę był gwałt. lia_13 ocenił(a) ten film na: 10 charlotte_26 Ja również o tym czytałam. Podobnie jak czytałam, że córka Marlona Brano popełniła samobójstwo, gdyż ten molestował ją seksualnie w dzieciństwie. Ogólnie to bardzo różne rzeczy można przeczytać w mediach plotkarskich. później trzeba jednak samodzielnie wyciągnąć wnioski, co jest prawdą a co nie. lia_13 Z tym, że to nie był portal plotkarski, tylko dział Kultura Gazety Wyborczej. Przytaczano wypowiedzi Bertolucciego, który chciał, aby scena była autentyczna. Chciał zobaczyć w oczach Marie prawdziwe upokorzenie, a nie była prawda to raczej trudno samemu wnioskować - nie było nas tam. A i czasy były inne a Bertolucci królem. Dlatego rzucam temat temat, żeby się czegoś więcej dowiedzieć. Kuba_64 'O, powiedziałbym niezwykle ostrych i straszliwie pornograficznych :P'Pornos jak czort. Oglądałam przez dziurkę w wachlarzu, bo nie dało rady wprost :))) haze_3 ocenił(a) ten film na: 8 yuno Dla mnie w tym filmie obrzydliwy był tylko zdechły szczur... nic więcej. No ale jeśli niektórych obrzydza sex to trudno... haze_3 Szczur zgoda. Szczur był obrzydliwie pornograficzny, szczególnie w majonezie. yuno Ludzie!!! Skorzystajcie wreszcie ze słowników, żenada... yuno Debesciak, to nie do Ciebie, oczywiscie. Parodia czy pastisz to nie brak znajomosci ortografii. Ja do tych od "kozystania". Pozdrawiam.
Ostatnie tango w Paryżu Definicja w słowniku polski Przykłady Pewien Amerykaniec wsadził se w dupę palec albo ostatnie tango w Paryżu. Proszę./ Zrobił mi lunch.// Oglądaliśmy film z Brando i Francuzką w mieszkaniu./ (Ostatnie tango w Paryżu opensubtitles2 – Skoro musisz. – Kiedyś było ich mnóstwo, w czasach Ostatniego tanga w Paryżu, prawda? Literature Plakat filmu Ostatnie tango w Paryżu w bazie IMDb (ang.) WikiMatrix Francuz to po francusku, a grek to jak w Ostatnim tangu w Paryżu. Literature "Wystarczy powiedzieć „masło"", a oni już myślą o Ostatnim tangu w Paryżu." Literature Zmarła gwiazda „Ostatniego tanga w Paryżu” (pol.). WikiMatrix Zupełnie zniszczył mi " Ostatnie tango w Paryżu ". To scena z Ostatniego tanga w Paryżu, jedyna, którą wszyscy znają, i jedyna, która interesuje widzów. Literature 'Ostatnie Tango w Paryżu'. Leciało " Ostatnie tango w Paryżu ". Do Marii Schneider z czasów Ostatniego tanga w Paryżu? Literature " Ostatnie tango w Paryżu " było dla mnie trudne. Whitneya Fiskiego, gościa który wkradał się do kina na " Ostatnie Tango w Paryżu " Jest on autorem ścieżki dźwiękowej do filmu Ostatnie tango w Paryżu z Marlonem Brando i Marią Schneider. WikiMatrix Widziałaś Ostatnie tango w paryżu? Dostępne tłumaczenia Autorzy
Uznany za jeden z najbardziej skandalizujących filmów w historii - dramat "Ostatnie tango w Paryżu" włoskiego reżysera Bernardo Bertolucciego od piątku można oglądać na polskich dużych ekranach. Obraz, zrealizowany w roku 1972, trafi do regularnej dystrybucji kinowej w Polsce po raz pierwszy - blisko 40 lat po światowej premierze. Główne role w "Ostatnim tangu w Paryżu" grają Marlon Brando i Maria Schneider. Bohaterowie filmu, starzejący się Amerykanin Paul (Brando) i młoda Francuzka Jeanne (19-letnia wówczas Schneider) spotykają się w pustym mieszkaniu w Paryżu. Niczego o sobie nie wiedząc, angażują się w intensywny, intymny związek. Oznacza on dla nich przekraczanie kolejnych barier. Historia opowiedziana przez Bertolucciego - przepełniona perwersyjnym erotyzmem, podszytym psychoanalizą - oddaje nastrój dekadenckiej rozpaczy, zakorzenionej w myśli egzystencjalnej. Romans pary załamuje się w momencie, gdy Jeanne odkrywa tajemnicę Paula - żona Amerykanina popełniła samobójstwo, a mężczyzna przypłacił to załamaniem nerwowym. "Ostatnie tango w Paryżu" ("Ultimo tango a Parigi"), wspólna produkcja Francji i Włoch - ze zdjęciami Vittorio Storaro oraz muzyką wybitnego argentyńskiego saksofonisty jazzowego i kompozytora Gato Barbieriego - zostało docenione przez amerykańską Akademię Filmową. Nominowano je do dwóch Oscarów: dla Brando w kategorii najlepszy aktor pierwszoplanowy i dla Bertolucciego za reżyserię. W rodzinnym kraju reżysera obraz, z powodu śmiałych scen erotycznych, wywołał skandal obyczajowy. Miał we Włoszech poważne problemy z kinową dystrybucją, a sąd w Bolonii oskarżył jego twórców o rozpowszechnianie pornografii. Sam Bertolucci wyznał po realizacji tego filmu, że jego idea wzięła się z osobistych fantazji. "+Ostatnie tango w Paryżu+ to poruszająca opowieść o samotności człowieka, o poczuciu wewnętrznej pustki. Zawężanie odczytywania tej historii do warstwy erotycznej sensacji, do fascynacji seksualnej dojrzałego mężczyzny młodą kobietą jest dużym błędem" - zaznaczył w rozmowie z PAP krytyk Andrzej Bukowiecki. "Bertolucci stworzył film pod względem artystycznym niezwykły. Do historii przeszła wspaniała rola Marlona Brando" - przypomniał Bukowiecki. W Warszawie "Ostatnie tango w Paryżu" obejrzeć można będzie w kinie Kultura. Bernardo Bertolucci, syn poety Attilio Bertolucciego, urodził się 16 marca 1940 r. w Parmie w północnych Włoszech. Pierwsze kroki w świecie filmu stawiał w wieku 21 lat - jako asystent reżysera Piera Paolo Pasoliniego na planie jego filmu "Włóczykij". Pierwszym samodzielnym filmem Bertolucciego była "Kostucha" z 1962 r., zrealizowana na podstawie scenariusza Pasoliniego. Do najbardziej znanych filmów Bernardo Bertolucciego należą - obok "Ostatniego tanga w Paryżu" - "Konformista" (1970, nominowany do Oscara za scenariusz i do Złotego Niedźwiedzia w Berlinie), "Tragedia śmiesznego człowieka" (1981, nominacja do Złotej Palmy w Cannes), "Ostatni cesarz" (1987, uhonorowany 9 Oscarami - w tym za najlepszy film, reżyserię i scenariusz, 3 nagrodami BAFTA, francuskim Cezarem, 4 Złotymi Globami i Europejską Nagrodą Filmową), "Pod osłoną nieba" (1990), "Mały Budda" (1993), "Ukryte pragnienia" (1996, nominacja do Złotej Palmy), "Rzymska opowieść" (1998) oraz "Marzyciele" (2003).
Ostatnie tango w ParyżuLast Tango in Paris Gatunek dramat erotyczny Rok produkcji 1972 Data premiery 14 listopada 197210 maja 1973 (Polska) Kraj produkcji FrancjaWłochy Język francuskiangielski Czas trwania 136 minut Reżyseria Bernardo Bertolucci Scenariusz Bernardo Bertolucci, Franco Arcalli Główne role Marlon BrandoMaria SchneiderJean-Pierre Léaud Muzyka Gato Barbieri Zdjęcia Vittorio Storaro Scenografia Philippe Turlure, Maria Paola Maino, Ferdinando Scarfiotti Kostiumy Gitt Magrini Montaż Franco Arcalli, Roberto Perpignani Produkcja Alberto Grimaldi Budżet ok. 1,25 mln dolarów Multimedia w Wikimedia Commons Ostatnie tango w Paryżu (ang. Last Tango in Paris / fr. Le Dernier Tango à Paris) – francusko-włoski film fabularny z 1972 w reżyserii Bernardo Bertolucciego. Film wywołał skandal z powodu śmiałych scen erotycznych. Scenariusz napisali Bernardo Bertolucci, Franco Arcalli i Agnès Varda, wyreżyserował go Bertolucci, a twórcą ścieżki dźwiękowej był jazzman Gato Barbieri. Obsada[edytuj | edytuj kod] Marlon Brando – Paul, amerykański emigrant i właściciel hotelu Maria Schneider – Jeanne, młoda Paryżanka Jean-Pierre Léaud – Thomas, reżyser i narzeczony Jeanne Veronica Lazar – Rosa, zmarła żona Paula Maria Michi – matka Rosy Massimo Girotti – Marcel, były kochanek Rosy Giovanna Galletti – prostytutka, znajoma Rosy Catherine Allégret – Catherine, pokojówka w hotelu Paula i Rosy Gitt Magrini – matka Jeanne Luce Marquand – Olympia, była pielęgniarka z okresu dzieciństwa Jeanne Dan Diament – inżynier dźwięku TV Catherine Sola – dziewczyna skryptu Mauro Marchetti – kamerzysta TV cameraman Peter Schommer – asystent kamerzysty TV Catherine Breillat – Mouchette, krawcowa Marie-Hélène Breillat – Monique, krawcowa Darling Légitimus – konsjerż Armand Abplanalp – klient prostytutki Rachel Kesterber – Christine Ramón Mendizábal – lider orkiestry tanga Mimi Pinson – przewodniczący jury tanga Gérard Lepennec – pracownik firmy przewożącej wysokie meble Stéphane Koziak – pracownik firmy przewożącej niskie meble Michel Delahaye – sprzedawca Biblii (scena usunięta) Laura Betti – przymilająca się dziewczyna (scena usunięta) Jean-Luc Bideau – kapitan barki (scena usunięta) Gianni Pulone (scena usunięta) Franca Sciutto (scena usunięta) Opis fabuły[edytuj | edytuj kod] Paul ma 45 lat, starzeje się, łysieje i siwieją mu włosy, zaczyna tyć. Jego żona popełniła samobójstwo podcinając sobie żyły w wannie. Będąc w szoku i załamaniu po odejściu żony Paul spotyka się z 20-letnią Jeanne. Jeanne jest atrakcyjną kobietą, która ma wyjść wkrótce za mąż. Razem spędzają trzy dni uprawiając brutalny, perwersyjny seks. Według planu Paula ma być on pozbawiony zobowiązań, choć Paul przywiązuje się do młodej Jeanne. Nie rozmawiają ze sobą o tym co jest na zewnątrz, o czym myślą, kim są. W ich prawie pustym mieszkaniu są tylko we dwoje. Po rozstaniu, odnajduje ją ponownie i zabiera do eleganckiego baru tango. Jeanne nie chce jednak wracać do swojego byłego kochanka i ucieka przed nim. Paul goni ją do jej mieszkania, gdzie Jeanne zastrzeli go w samoobronie. Kontrowersje[edytuj | edytuj kod] We Włoszech zabroniono dystrybucji filmu, wszystkie kopie oficjalnie zniszczono, a sąd pozbawił reżysera praw obywatelskich na 5 lat i skazał na 4 miesiące aresztu w zawieszeniu. Po wielu latach cofnięto cenzurę, a film wszedł do kin w nieznacznie skróconej wersji (Bertolucci zachował kopię). W USA dostał najwyższą kategorię wiekową – „X”, zamienioną w 1997 na „NC-17”. Maria Schneider, która zagrała główną rolę żeńską, musiała odbyć kurację w szpitalu psychiatrycznym i nigdy więcej nie odezwała się do reżysera Bertolucciego, który ekranizował część własnych fantazji erotycznych. Nominacje[edytuj | edytuj kod] Nominacja do Oscara dla Marlona Brando jako najlepszego aktora pierwszoplanowego i Bernarda Bertolucciego jako najlepszego reżysera (1974). Nominacja do Złotego Globu dla najlepszego dramatu i Bernarda Bertolucciego jako najlepszego reżysera (1974). Nominacja do nagrody BAFTA dla Marlona Brando jako najlepszego aktora pierwszoplanowego (1974). Nominacja do nagrody DGA dla Bernarda Bertolucciego za najlepsze osiągnięcie reżyserskie w filmie fabularnym (1974). 48. miejsce na liście 100 najlepszych amerykańskich melodramatów wszech czasów (2002). Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod] Plakat filmu Ostatnie tango w Paryżu w bazie IMDb (ang.) Ostatnie tango w Paryżu w bazie Filmweb pde
ostatnie tango w paryżu scena łóżkowa